25 juni: Icefields Parkway naar Jasper. (1) # 9, 10 & 11 !

Vandaag verlaten we Canmore dus. Na het ontbijt wordt eerst de auto weer geladen en daarna nemen we uitgebreid afscheid van onze fantastische gastvrouw en -heer.

Terwijl de dames inkopen doen ga ik de auto tanken en tegen 10:30 zijn we op weg naar Jasper.

Het eerste deel gaat via Hwy 1 tot net voorbij Lake Louise. Daar nemen we de Hwy 93 ofwel de Icefield Parkway. Omdat we deze weg al 2 maal gereden hebben, hoeven we niet aan elk uitkijkpunt te stoppen en rijden dus door tot aan Crawfoot Glacier en, enkele kilometer verder, Bow Lake. Ik heb het al vaker gezegd, de schoonheid van het geheel hangt volledig af van het wel of niet schijnen van de zon. Bij Bow Lake komt daar ook nog eens de factor 'wind' bij. Met het eerste hebben we geluk maar met de wind valt het tegen. Er staat te veel wind om een glad wateroppervlak te hebben en dus is er van het 'spiegeleffect' totaal geen sprake.

Maar het blijft niettemin een prachtige omgeving. Omdat we het op het gemak kunnen doen, maken we een wandeling van zo'n 3 km heen en terug langs de rand van het meer.
Volledig plat dus en regelmatig staan we stil om het landschap in ons op te nemen en om wat foto's te maken. De zon verdwijnt regelmatig achter de wolken, maar het is aangenaam warm.

Tegen 13:40 zitten we terug in de auto richting westen. Af en toe stoppen we even bij een mooi uitzicht, maar het is te gek om nu nog in detail te gaan. Daarvoor kunnen jullie terecht op de blogs van 2011 en 2012.

Om 14:45 houden we de traditionele picknick op de even traditionele plaats: Saskatchewan Crossing, met een prachtig uitzicht op de vallei en rivier. Het enige dat hier veranderd is sinds onze laatste doortocht, is de berg aan de overzijde. Hier is op 3 juli door een blikseminslag een reusachtige bosbrand ontstaan. 6.500 hectaren zijn in vlammen opgegaan en het heeft tot 15 juli geduurd eer de brand tot stilstand kon worden gebracht.

Iets meer dan een half uur later breken we weer op. Er worden nog enkele korte stops ingelast en, eens de Icefields voorbij, gaat het tegen de toegelaten 90 Km/u in colonne verder. En net als het om 17:00 een beetje saai begint te worden (de bergen zijn op dit stuk minder imposant) gebeurt het: er staat een auto stil op de pechstrook aan de rechterkant (er is hier maar één rijstrook per richting). De auto voor ons sluit zich daar bij aan en dan zie ik op de pechstrook aan de linkerkant een zwarte beer staan! Nummer 9 dit jaar :) . De auto's achter ons parkeren zich eveneens aan de kant. Maar je hebt altijd ezels op de baan en één van hen blijft midden op de weg staan. Een collega-ezel begint daarop te claxonneren en... weg beer. Geen foto of ander bewijs.

Iedereen vertrekt dus maar weer. Na een kleine kilometer denk ik: 'waarom zou vandaag niet lukken wat vorige keer gelukt is?' en draai me terug. Als de beer er nog zit, dan zit hij nu aan onze kant van de weg. Een paar honderd meter vóór de plek waar we hem laatst gezien hebben, zie ik plots een zwarte beer tussen de struiken uit komen. Maar... die vorige had toch een bruine vacht en was toch een stuk groter? Dit is dus nummer 10. We staan nu alleen langs de weg en de andere auto's rijden gewoon langs ons door, dus we kunnen op het gemak filmen en foto's maken. En wie komt na enkele minuten op het gemak uit het bos gewandeld? Juist ja, die grote met bruine vacht. Blijkbaar dus een berin met haar - denken we - cub (jong) van een jaar of 2. En allebei samen op de foto en film!!!

De auto's blijven gedurende een tiental minuten langs ons door rijden, tot er toch ene bij zit die het vermoeden heeft dat er wat te zien valt. Hij gaat abrupt in de remmen en zet zich voor ons. En dat is het teken voor de anderen om ook te stoppen. In een mum van tijd staan aan weerszijden van de weg meer dan tien auto's stil. Nu heb je dus ezels en je hebt domme mensen, en de laatsten zijn nu bij ons gestopt. Beide beren zitten op minder dan tien meter in een zo goed als gelijkgrondse berm. En toch zijn er dus dommeriken die uitstappen en tot aan de grasrand lopen, niettegenstaande langs ieder 'Parkway' grote borden staan met de melding dit zeker niet te doen omdat elke beer totaal onberekenbaar is. De superdomste onder hen begint na een tijdje op de dieren te fluiten, denkend dat ze dan naar hem opkijken. De beren bewijzen nu dat ze slimmer zijn dan hem en verdwijnen op het gemak weer tussen de bomen en struikgewas.

We draaien ons terug om en vervolgen onze weg. Na een twintigtal minuten zien we op een berghelling alle auto's stoppen en er staat een massa volk naar beneden te wijzen. Geen idee op wat we gaan zien (moose?) stoppen we ook en ik stap toch maar even uit om aan de andere kant van de weg naar beneden te kijken (eigenlijk dus ook dom, maar met zelfkennis begint de wijsheid). Een vijtiental meter lager staat... nummer 11 te grazen. Snel enkele foto's gemaakt en terug de auto in.

We naderen stillekesaan Jasper, het is zwaar bewolkt bij 25° en we tellen zelfs 27 druppels regen op de voorruit ;)

Even na 18:00 stoppen we bij Becker's Chalets, onze overnachtingsplaats voor de komende 5 nachten.

Nadat de auto is uitgeladen rijden we naar Jasper om alvast inkopen te doen en te gaan eten. Het druppelt weer een beetje, maar het is nog steeds warm.

Het is nu 22:15 en als ik naar buiten kijk zie ik ... 7 wapitiherten voor de deur staan.

En dan nu het slechte nieuws: het internet is hier nog altijd even miserabel dan 3 jaar geleden, dus of het wat wordt met de foto's weet ik nog niet. Er zitten wel enkele prachtexemplaren tussen :p

Het is dus warm geweest, maar het tweede deel van de namiddag was het zwaar bewolkt. Nog valt er een steviger bui, maar vanaf morgen beloven ze zon en 30 tot 33°!

We hebben 327 km afgelegd.

Misschien tot morgen (als het internet het doet).

PS: Foto's zijn eindelijk gelukt, filmpjes is teveel van het goede, dat zal iets voor volgende week zijn.