Dit is een wandeling van een kleine 2,4 km (heen) met een hoogteverschil van 300 meter. Carmelo raadt ons aan om de iets steilere en moeilijkere weg te nemen die tot vlakbij de waterval komt.
Zo gezegd, zo gedaan en om 11:00 u beginnen we er aan. We werden al gewaarschuwd dat het best druk kon zijn omdat het zaterdag is en dit een geliefde wandeling is, maar als we zien hoeveel voertuigen al op de parking staan slikken we toch wel even.
In het begin gaat het geleidelijk omhoog maar na een tijdje wordt het iets steiler, maar nog best doenbaar. Bij de waterval worden wat foto's gemaakt; wij maken er wat voor een groepje ingeweken Russen die op familie/vrienden uitstap zijn, en zij maken er wat voor ons. Na een kleine 45 minuten komen we al aan het eerste van de twee meertjes. Het is er voor Canadese begrippen poepdruk. Het water in de meertjes is glashelder en je kunt zelfs tot op de diepste bodem kijken. Door de begroeiing lijkt het alsof het water verschillende kleuren heeft. Moeilijk te beschrijven, maar ik hoop dat het op de foto's te zien is.
Overal tegen de loodrechte rotswanden rondom ons hangen de échte bergbeklimmers. Zelfs zeer jonge kinderen schrikken er niet voor terug om, weliswaar beveiligd met touwen, naar boven te klimmen. Ik word al duizelig als ik er naar kijk.
Carmelo had ons gezegd dat we nog wat verder kunnen klimmen tot aan enkele rotstekeningen uit de tijd van de indianen en nóg verder naar boven zou een uil zitten te broeden. Hij wist echter niet zeker of het stuk naar de tekeningen geschikt was voor onze senioren. Deze laten zich echter niet kennen en zetten weer een prachtprestatie neer.
Annette en ik lopen daarna nog verder naar boven en hebben uiteindelijk elk een uil gezien. Die van Annette droeg een hoed en bril en hoe die van mij uitzag kunnen jullie dus wel raden ;) . We zijn trouwens uitgekomen op de gravelweg waar we ook met de auto kunnen komen. Kortom: nergens een uil te zien. Ik zou ook niet weten waar het arme beest een nest op de rotsen zou kunnen maken met al die klimmers.
Nadat we terug zijn afgedaald tot aan de meertjes waar pa & ma op ons wachten, gaan we via de gemakkelijke weg terug naar beneden waar de auto's nu zelfs gewoon naast de straat staan geparkeerd omdat de beide parkings overvol zijn. We hebben hier bijna meer volk gezien dan de voorbije zes dagen bijeen. We zijn trouwens enkele Aziaten tegen gekomen die alle achtergelaten rotzooi aan het verzamelen waren. Ongelofelijk dat veel mensen nog te vuil zijn om lege blikjes of verpakkingen terug mee naar beneden te nemen.
Volgens Sports Tracker hebben we 5,5 km geklommen en gedaald.
Het is ondertussen half twee en dus gaan we iets eten aan het Nordic Center waar in 1988 de olympische spelen (langlauf en biathlon) werden gehouden. De voorbije twee keer zijn we hier niet geweest. In de zomermaanden wordt het langlaufparcours massaal gebruikt door mountainbikers.
Het is ondertussen zwaarbewolkt en fris geworden, geen weer om een langere wandeling te doen zonder risico om nat te worden.
We rijden dus maar richting Banff en stoppen aan het Two Jack Lake. Annette heeft 'haar eigen Lake' in de buurt van Jasper. Pa en ik dus hier bij Banff ;)
Nog even verder rijden tot aan Minnewanka Lake om daar uit te vogelen welke wandelingen er gemaakt kunnen worden en of er nog de mogelijkheid bestaat om een bootje te huren. Het meer is maar liefst 16 km lang en volgens de boekskes heb je het mooiste zicht op de omliggende bergen vanop het water. Dat is echter niets meer voor vandaag want er waait een ijzige wind en overal rondom ons zien we het in de verte regenen.
Rond 17:10 u zijn we terug in Canmore - waar het overigens heeft geregend - en reserveert Annette ons een tafel bij Patrino's. Uit ervaring weten we ondertussen dat je hier in het weekend anders niet meer binnen geraakt.
We hebben nu enkele uren de tijd om dit epistel te schrijven en de foto's van gisteren en vandaag te sorteren.
Morgen wordt slecht weer voorspeld, maar daarna zou het elke dag zonniger en warmer moeten worden. Vandaag was het dus erg wisselvallig - hoewel we niet nat zijn geworden - en met 15° redelijk fris, maar dat is niet erg tijdens het wandelen.
Gedurende 77 km in de auto gezeten.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten