Omdat we nu gescheiden wonen - ieder heeft een eigen chalet - en de tafels te klein zijn om met vier aan te schuiven, ontbijten we ook apart. Annette en ik hebben er voor gekozen om over te schakelen van Canadees- naar ons eigen ontbijt (is ook wel nodig want mijn inspanningen van de afgelopen maanden zijn op 2 weken tijd zo goed als ongedaan gemaakt :( ).
Vandaag staat het onbeschrijfelijke Edith Cavell Pond op het programma en om 10:30 staan we op de parking, klaar voor de korte klim naar het meer. Drie jaar geleden hebben we dit moeten missen omdat enkele weken voor onze aankomst een groot stuk van de Ghost gletsjer in het meer was gevallen. Hierdoor is een soort tsunami ontstaan en en werd een deel van de parking en toegangsweg weggespoeld door modder, rotsen en ijs.
Bedoeling is om vandaag verder te klimmen naar de E. Cavell Meadows, maar tot onze grote teleurstelling is deze 'trail' gesloten wegens te veel sneeuw en drassige ondergrond. Opening is ten vroegste half juli voorzien. Ik wil daar best wel op wachten maar om één of andere reden gaat dat niet ;). We kunnen wel tot aan het meer (dénken we...) en een stukje verder naar boven richting Meadows (almen noemen ze dat in de Alpen). Op de splitsing van beide paden sturen we pa & ma alvast door naar het meer omdat we denken dat de klim misschien toch iets te veel voor hen is. Aan het meer kunnen ze dan op de rotsen genieten van de rust en schoonheid van de omgeving.
Halfweg naar boven, horen we een bekend fluitsignaal: onze senioren komen eraan. Ze beweren niet tot aan het meer zelf te kunnen komen en zijn daarom maar gevolgd. En maar goed ook. Eens aan de 'wegblokkade' heb je een fantastisch uitzicht op de bergen, Angel Glacier en het meer waarin de ijsschotsen drijven. We geraken er aan de praat met een stel waarvan hij Nederlander is, maar al meer dan 30 jaar in Edmonton woont. Hij spreekt echter accentloos Nederlands. Van hen vernemen we (en we zien het nu ook) dat je niet meer tot aan de oever van het meer mag wandelen. Het meer zelf is trouwens ook van vorm veranderd na de gebeurtenissen van 3 jaar geleden. Blijkbaar beseft men hoeveel geluk men gehad heeft dat het toen 's nachts en niet overdag is gebeurd. Nu ligt het eindpunt een stuk boven het wateroppervlak zodat, zou zich een herhaling voordoen, de bezoekers veel minder gevaar lopen.
We zijn toen niet omhoog gewandeld zoals vandaag en hebben dus geen foto's vanop dezelfde plek, maar het pad dat jullie hieronder zien, is er dus niet meer:
Na een hele poos op enkele rotsblokken te hebben genoten van de stilte en het onder ons liggende meer, keren we op het gemak terug naar beneden (ook wel omdat we zowat lek gestoken zijn door de muggen). Nog even doorlopen tot aan het nieuwe eindpunt, waar ma wat met een grondeekhoorntje speelt en dan terug naar de auto. Volgens de Sports Tracker hebben we 3,5 van de geplande 8 km kunnen wandelen.
Hingen er bij aankomst nog enkele wolken rond de imposante berg, nu is het zo goed als onbewolkt en aangenaam warm. Bij het naar beneden rijden loopt de temperatuur steeds verder op en wanneer we rond 13:15 in Jasper stoppen, is het al 28°.
We slenteren wat door het stadje, op zoek naar een lichte maaltijd en frisse pint (geen Stella Artois, Heineken of ander EU-bier, maar steeds een Canadees). We vinden beiden op het dak van 'Jasper's Pizza Place'. We moeten al snel van een tafel in de zon naar een tafel in de schaduw verhuizen; gewoon niet uit te houden!
Daarna tanken en wanneer we dan op de klok kijken is het al 15:15. Te laat om met de kabelbaan naar boven te gaan of een grote wandeling te doen en daarom gaan we Annettes Lake nog eens bezoeken. De laatste keer dat we dat gedaan hebben is al weer vier jaar geleden en toen waren de weersomstandigheden lang niet zo goed als vandaag. We schrikken dan ook van de schoonheid ervan. Glashelder water dat weer verschillende tinten blauw kleurt. Nog maar eens het bewijs dat je hier de zon nodig hebt om de volle schoonheid van het landschap te kunnen zien. Rond het meer loopt een wandelpad van dik 2,5 km, hetgeen we dus maar helemaal aflopen. Blijkt dat aan de andere kant - die we vorige keer niet hebben gezien - zowaar zandstrand ligt waar de lokale bevolking vandaag gretig gebruik van maakt. Nu weten we ook waar al die auto's heen rijden en waarom Lake Annette zo goed staat aangegeven.
We zijn trouwens de kaap van 30° gepasseerd en zijn blij dat er flink wat wind staat om de boel af te koelen.
Wandelen bij deze temperaturen maakt dorstig een een mens kan niet alleen van water leven, dus rijden we terug naar Jasper waar we drie jaar geleden een tof terrasje hebben ontdekt waar je een 'pitcher' ijskoud bier kunt krijgen. Aansluitend nog lekker eten en tegen 19:00 zijn we terug in onze chalet.
Vandaag is dus een rustige dag 'genieten van het leven' geworden. Seffes nog wat buiten zitten en eens een keertje vroeger in bed ipv aan de blog te werken.
De foto's zijn voor morgen, want blijkbaar lukt het uploaden overdag beter dan 's avonds of 's nachts.
Het weerbericht hebben jullie gehad en we hebben maar 77 km gereden.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten