22 juni: Kananaskis Country - Nr. 8 is een feit!

Vanochtend speelt de zon weer de hoofdrol en het belooft dus een prachtige dag te worden.

Na het ontbijt blijven we weer wat aan tafel plakken, maar 'who cares?', het is vakantie.

Tegen 11:00 uur zetten we , na het traditionele inkopen voor de picknick en het voltanken van de auto, koers richting Kananaskis Country. Voor Annette en mij de derde keer alweer, maar het is telkens weer de moeite waard. Drie jaar geleden speelde het weer trouwens niet erg mee, dus het kan vandaag alleen maar mooier zijn.

We rijden helemaal tot aan Lower Kananaskis Lake, waar we de Canadian Mt. Everest Expedition Trail gaan wandelen. Een korte trip naar een heuveltop waar we dan een uitzicht over zowel Upper als Lower Kananaskis Lake hebben. Normaal gezien 2,3 km lang maar, omdat we de auto op de verkeerde parking hebben staan, voor ons een kilometertje langer. De eerste helft van de trail gaat het geleidelijk omhoog, tweede helft is enkel nog dalen.
Al bij al een ontspannen, lonende wandeling.

Wanneer we terug van de parking rijden zie ik een coyote naast de weg wandelen. Totaal verrast, zijn we natuurlijk weer te laat voor een foto, maar even verder komt hij weer te voorschijn en wandelt op zijn gemak langs de rand van de weg verder. Nu lukken de foto's dus wel.

We stoppen op één van de vele picknickplekken om onze broodjes en fruit te verorberen.

En dan gaan we op zoek naar wild langs de Smith Dorien/Spray Trail, de 64 km lange gravelweg naar Canmore. We zijn nog maar een goed kwartier onderweg wanneer een zeldzame tegenligger teken doet om te stoppen en ons meedeelt dat er verderop een grizzly langs de weg loopt. Snel de juiste lens op de camera monteren en dan langzaam verder rijden. Achter ons komen echter enkele voertuigen tegen redelijk hoge snelheid aangereden waardoor de beer schrikt en tussen het struikgewas verdwijnt. We blijven nog een tijdje staan in de hoop dat hij zich weer laat zien, maar vergeefs.

Na een kilometer gereden te hebben bedenk ik dat Bruintje misschien gewacht heeft tot de auto's weg zijn om weer tevoorschijn te komen. Dus keren we om en rijden terug. Op de plek van voorheen is niets te zien, maar enkele honderden meters verder staat een andere auto langs de kant. En ondertussen weten wat dat te betekenen heeft. Hetgeen we de komende 15 minuten te zien krijgen valt niet te beschrijven, dus hebben we maar wat gefilmd en enkele (46) foto's genomen. Zeker ogenblik loopt hij slechts een drietal meter van de auto verwijderd. Kippenvel van een beer....

Och ja, voorheen hebben we nog een coyote zien oversteken ;)

Hierna rijden we verder tot aan de Mt. Engadine Lodge. Hier zien we nog net een moose weglopen. Vorige keer hebben we hier een 'afternoon tea' genomen, maar daar is het nu te laat voor. We installeren ons wel in de zon op het terras en genieten er van enkele drankjes en de stilte.

Tegen 17:30 uur wordt het stillekesaan tijd om terug naar Canmore te rijden. Behalve het spectaculaire landschap zien we niet veel meer. Wel zijn aan bijna ieder beekje dat uit de bergen komt de gevolgen van de zware overstromingen (nu 2 jaar geleden) te zien. In de afdaling naar Canmore lopen ook nog enkele geiten met een jong, maar daar kijken we niet meer van op.

Vanavond hebben we bij 'The Tavern' gegeten. Canadees gerecht: frieten overgoten met een vleessaus en gesmolten kaas en naar wens een soort stoofvlees. Lekker en veel te veel: hebben de helft moeten teruggeven.

Het weer was vandaag dus geweldig, veel zon en af en toe wat wolkenvelden bij een graad of 20. Toch weer 186 km gereden.

En dan nu de saaie filmpjes en foto's: